ေဖေဖၚ၀ါရီအတြက္ရိုးလြန္းတဲ့ကဗ်ာ
အိုင္ယာလန္မေလး.....
ျ့မန္မာေသြး မစစ္တဲ့ ျမန္မာျပည္ကို...ခ်စ္တဲ့ ေကာင္မေလး
စကပ္ကေလးနဲ႔ လွ....
သြားေလရာမွာ ေျခက်င္းေလး ငါျဖစ္မယ္
ေျမာက္ေလေတြ ပ်ံ႕သင္း
နဂါးေတြရဲ႕ ခံတြင္း၀ကေန
လေကြးေကြးေလးနဲ႔ ေဆြးေနမယ္
စံပယ္ပန္းေလးကိုပန္
ဘ၀အမွန္ကိုေမ့ကြယ္
ပါးကြက္ၾကားေလးနဲ႔ ငါ့ရာဇ၀င္ကိုခ်ီ
ေတးေတြကိုလည္း သီေပးမယ္
ခ်ည္ေခ်ာထမီေလးနဲ႔ ယဥ္
ျမန္မာလိုေျပာ...
ငွက္ေတြကူးခတ္ ... ငါးေတြပ်ံသန္း
တေယာအိုတစ္လက္.....နဲ႔
ဧဒင္ဥယ်ာဥ္ၾကီးမွာ ပန္းပုခက္လဲစီးကြယ္
အနီေရာင္ျမိဳ႕ျပထဲက ေက်းလက္ပံုစံနဲ႔....
ဘာျဖစ္ေသးလဲကြယ္....
ေလထဲက... ရဲတိုက္ၾကီးကိုဆြဲထုတ္
နင္က ဘုရင္မလုပ္
ငါက အိပ္ဖန္ေစာင့္လုပ္မယ္
နင့္...လက္ဖ်ားထိပ္မွာ
ၾကယ္ေတြ ပြင့္..
နတ္ဘီလူးေတြစစ္လက္နက္ေတြခ်
ေခါင္ရမ္းတစ္ပြင့္ပ်ိဳးလို႔ ..ႏွင္းဆီပြင့္တဲ့ ....
ေမွာ္ရာသီမွာ ...ရင္ဘတ္ထူထူနဲ႔
မာနရူး... ရူးေနတဲ့ .....
ငါ..ဟာ အဆိပ္ဆူးလဲျဖစ္ခ်င္တယ္
လွျပီးသားကြယ္...
သနပ္ခါးေလးနဲ႔ လည္း....
ငါ့ အိပ္မက္ေတြကို နင္...ပိုင္တယ္
ကတၱီပါဖိနပ္ေလးနဲ႔ ...
ပုသိမ္ထီးကေလးကိုေဆာင္း
နတ္လုလင္တို႔ ဗ်တ္ေစာင္းကိုတီးၾက
ပြင့္ေသာပန္းတုိင္းလဲ လွေစ
ေက်းေတာသူတတ္တဲ့ ပဥၥလက္နဲ႔
ပင္လယ္ၾကီးကို မွ်ားၾကစို႔
ေသာၾကာေန႔မွာ စေနနံ အက်ၤီၾကီးမ၀တ္နဲ႔
တိုးတိုးေလးပဲေျပာပါကြယ္.....
တိတ္တိတ္ကေလးနားေထာင္မယ္.....
ကႏၱာရင္ဘတ္ ၾကက္ေျခခတ္ေတြတလက္လက္နဲ႔
ေရငတ္ေနတာ ၾကာေပါ့....။
အိုင္ယာလန္မေလးေရ....
ေညာင္ေရအိုးထဲက ေရတစ္စက္နဲ႔....
ငါ့ အသက္ကိုဆက္ပါ ....။
ျမဴမႈန္ေတြက်ဲပက္...
ရာဇ၀င္အထပ္ထပ္နဲ႔...
ဟင္းလင္းျပင္မွာညပ္ေနတဲ့ ...ဓါးတစ္ေခ်ာင္း
ငါ ... မေန႔ကအကၤ်ီကိုေျပာင္းျပန္ ..ျပန္၀တ္တယ္
ကာရန္မညီလဲ...ခ်စ္ပါရေစ
အိုင္ယာလန္မေလးေရ....။
နင့္နာမည္ေခၚရတာခက္တယ္.....
နာမည္ေပး ကင္ပြန္းတပ္ကို....
(၁၃) ရက္ေန႔ မွာလုပ္မယ္..... ။
(၁၄) ရက္ေန႔မွာ နင့္ အတြက္ဆိုျပီး...
ဒီကဗ်ာကို ငါေရးမယ္......... ။
ရင္ခြင္ရိွန္း
0 comments:
Post a Comment